Justyna Sobolewska - "Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu"

O Kornelu Filipowiczu dowiedziałam się w 2018 roku. To wtedy przeczytałam tom jego pięknych opowiadań ze wstępem Justyny Sobolewskiej, potem był wspaniały zbiór jego korespondencji z Wisławą Szymborską. Następnie przeczytałam "Romans prowincjonalny i inne historie", obejrzałam film z 1976 roku nakręcony na podstawie tej mikropowieści. To wszystko upewniło mnie, że pisarz ten został niesłusznie zapomniany i dobrze, że powraca pamięć o nim.

Jego życie przybliżyła mi też książka Agnieszki Daukszy "Jaremianka". Tam jednak najważniejsza była jego żona, malarka i rzeźbiarka, Maria Jarema.

Opowieść Sobolewskiej pokazuje "piewcę polskiej prowincji" i "realistę magicznego", pięknego mężczyznę, zapalonego rybaka i socjalistę, "czujnego obserwatora".
W kolejnych rozdziałach autorka skupia się na ważnych etapach jego życia, pisze o bliskich mu ludziach; przyjaźnił się m.in. z Julianem Przybosiem, Tadeuszem Różewiczem, był mentorem Jerzego Pilcha; i zwierzętach, zwłaszcza kotach. Podkreśla jego prostolinijność, miłość do natury, zmysł organizacyjny. Gdy pisze o jego pasji wędkarskiej, przywołuje Otę Pavla, cytując piękne fragmenty jego prozy.

Książka przybliża sylwetkę pisarza i poety; wiersze pisał głównie pod koniec życia. Jest tu trochę czarno - białych zdjęć. Są wspomnienia synów, zwłaszcza młodszego, Marcina. Pojawiają się cytaty z utworów Filipowicza, szczególnie lubię ten z jednego z moich ulubionych opowiadań "Rozmowy na schodach", gdzie kotka, chyba Mizia, mówi, że "najmądrzej jest po prostu być (...) Nic lepszego nie wymyślisz. Po prostu być w chwili, która jeszcze trwa, w tej, która właśnie minęła, i w tej następnej chwili, jeszcze niewidocznej, która wysuwa się z przyszłości, której widać dopiero rąbek, wąski, cienki, jak nów Księżyca".

Cieszę się, że Justyna Sobolewska potwierdziła tą książką ważność i wysoką pozycję Kornela Filipowicza w naszej literaturze. Warto ją przeczytać, a przede wszystkim warto poznać prozę pisarza, jego opowiadania, mikropowieści i wiersze; jeden z nich pt. "Niewola" napisany w latach osiemdziesiątych jest współcześnie bardzo często cytowany na portalach internetowych. To znak, że jego twórczość wciąż jest aktualna.