Jakub Szamałek - "Czytanie z kości"

Zainteresowałam się Jakubem Szamałkiem, kiedy przeczytałam, że dostał właśnie nagrodę Wielkiego Kalibru i że akcja jego kryminału rozgrywa się dwutorowo - w starożytności i współcześnie. Pomyślałam, że może być ciekawie i rzeczywiście, nie zawiodłam się.

Moją sympatię wzbudził starożytny detektyw Leochares, często przytrafiają się mu niemiłe przygody, ale uparcie dąży do celu, i jak swojsko przeklina! Dzielnie towarzyszy mu Aranth, syn etruskiego króla miasta Veii. To zabójcę jego ojca ma odkryć detektyw z Tarentu.

Jednocześnie ze śledztwem w 421 r.p.n.e. toczy się akcja w 2015 roku w Londynie, a potem w Tarencie. Dwie zdolne archeolożki; nasza rodaczka Inga Szczęsna i Angielka Ava Bellmont tropią zagadkę tajemniczego szkieletu.

Bardziej przypadł mi do gustu wątek toczący się w starożytności, dobrze że dominujący nad współczesnym. Dzięki Szamałkowi dowiedziałam się ciekawych rzeczy o znanych mi tylko z nazwy Etruskach, ich obyczajach i wierzeniach, przypisywaniu wszystkiego bogom.

"Czytanie z kości" to trzecia część przygód Leocharesa, myślę, że warto by sięgnąć do dwóch wcześniejszych: "Kiedy Atena odwraca wzrok" i "Morze Niegościnne".